Yahya Kemal Beyatlı, Celile Hanım'a tutkundur, aşıktır ama onların aşkı mutlulukla sonlanmayacak bir aşktır. Yahya Kemal evlenmeye bir türlü yanaşmaz.
Celile Hanım, sevdiği adamdan aldığı son mektuptan sonra ülkesini terkedip Paris'e yerleşir.
Celile Hanım Nazım Hikmet'in annesi, Yahya Kemal'de Nazım Hikmet'in hocasıdır. Yahya Kemal'in, bir gün pardesüsünün cebinde eline bir kağıt takılır. Kağıtta,"Hocam olarak girdiğiniz bu eve babam olarak giremezsiniz" yazmaktadır. Celile Hanım'ın bu mektuptan asla haberi olmaz. Ve aldığı son mektupla ülkesini terkeder.
Yahya Kemal'in meşhur şiiri Sessiz Gemi aslında bu aşk için yazılmış.
Sessiz Gemi
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Rıhtımda kalanlar bu seyahatten elemli,
Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli.
Biçare gönüller. Ne giden son gemidir bu.
Hicranlı hayatın ne de son matemidir bu.
Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler;
Bilmez ki, giden sevgililer dönmeyecekler.
Bir çok gidenin her biri memnun ki yerinden.
Bir çok seneler geçti; dönen yok seferinden
Yahya Kemal hiç evlenmez. Öldüğünde evraklarının içinden iki kurumuş çiçek yaprağı olan bir zarf bulunur. Üzerinde "Bu zarfın içindeki hatıra,19 Ağustos 1930'da Sirkeci garında gece saat 10'da veda ettiğim aziz bir kadının göğsündeki çiçektendir.Koparıp verdiği bu iki yaprağı daima muhafaza edeceğim." yazmaktadır.
ALINTIDIR.